Polyphoon zingen

Gepubliceerd op 9 september 2018 om 14:18

Tot mijn eigen verrassing kom ik er achter dat wat ik doe met de vrouwen in de workshop Slavische krachtliederen, is polyphoon zingen. Eigenlijk een enorm ingewikkeld woord dat me zelf bijna afschrikt maar hoe je het wel zou kunnen omschrijven. Ik zing namelijk in de workshop zonder uitgeschreven partijen en zonder in te studeren fragmenten. Ik heb zelf het lied in m'n hoofd en reik wel melodieën aan en daarna zingen de vrouwen zelf hun melodie.

 

Je zou zeggen dat het dus voor 'echte' zangeressen bedoeld is (deze workshop is bedoeld voor vrouwen, met mannen wil ik dit ook gaan doen, maar zo ver is het nog niet; 'first things first'. En in zekere zin is het ook wel voor zangeressen bedoeld - zij kunnen en hun melodie 'pakken' en 'nemen'. Maar ook zeker voor vrouwen die eigenlijk niet zoveel zingen; of het eigenlijk 'niet kunnen' of het spannend vinden. Want tot je verrassing blijk je echt muziek tot je beschikking te hebben zonder dat je het weet. Dat 'hangt als het ware in het veld' en je hoeft het alleen maar te laten klinken.

 

Eerst gaat dat natuurlijk met heerlijk valse noten gepaard; het zoeken - net zoals je in een gesprek soms moet zoeken naar woorden. Zo zoek je ook naar je melodie . Soms is het handig of prettig om dit eerst één op één te ervaren om dat uit te proberen en te oefenen. Daarna kan je in de groep invoegen en vanuit de stilte - je hoeft namelijk niet meteen te klinken; je kan ook eerst heerlijk luisteren en genieten van de andere stemmen - om daarna eens een noot te 'pakken' en te 'mmmmmm'en' , of te fluiten, dat kan ook en vandaaruit te laten komen wat er komt.

 

Vanuit de andere kant kan het ook zijn dat je veel kracht op dat moment in je hebt of opborrelende , bruisende energie, of frustratie en boosheid die je via de gezongen noten kunt kanaliseren. Niet door te 'brullen' en 'schreeuwen' maar recht door de noten heen in de kern te komen van de muziek. Natuurlijk kan er wel eerst een schreeuw of wat gek gehannes klinken voordat je in de kern komt - de bal komt ook niet meteen in het doel - , maar onder begeleiding kan je daar naar toe worden geleid en zo kan je via het zingen in je lijf komen. Is het zingen een vorm van aarding geworden. En vooral een vorm om ontroering te vinden, plezier en vervulling.

 

En dat allemaal via polyphoon; ik zag het op de site van Laboratorium Piesni staat en dacht opeens 'verdulleme', dat doe ik ook !

 

liefs van Marjoline en leuk je (muzikaal) te ontmoeten

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.